ജമാഅത്തെ ഇസ്ലാമിയെ വിമര്‍ശിക്കേണ്ട വിധം

കുത്താന്‍ വരുന്ന പോത്തിനോട് എങ്ങനെ കുത്തണം എന്ന് പറഞ്ഞുകൊടുക്കേണ്ടതില്ല. എന്നാല്‍ വിമര്‍ശനത്തെ പോത്തിന്റെ കുത്തായിട്ടല്ല ഈ പ്രസ്ഥാനം കാണുന്നത് മറിച്ച് ‘വിമര്‍ശനത്തിന്റെ അഭാവത്തെക്കാള്‍ സംഘടനയുടെ ആരോഗ്യത്തെ നശിപ്പിക്കുന്ന മറ്റൊന്നുമില്ല. വിമര്‍ശനഅടിച്ചമര്‍ത്തുന്നതിനേക്കാള്‍ സംഘടനക്ക് ദോശകരമായും മറ്റൊന്നില്ല’ (പ്രസ്ഥാനവും പ്രവര്‍ത്തകരും, പേജ് 75) സ്വയം വിമര്‍ശനത്തെക്കുറിച്ച് മൌദുദി ഇങ്ങനെയാണ് പഠിപ്പിക്കുന്നതെങ്കില്‍ വിമര്‍ശനം ആരുടേതായാലും പ്രസ്ഥാനത്തിന് അതുകൊണ്ട് പ്രയോജനമുണ്ട്. പക്ഷേ വിമര്‍ശനത്തിന്റെ രീതിശാസ്ത്രം പാലിക്കണമെന്ന മാത്രം. ഇന്ത്യയിലെ ഇസ്ലാമിക പ്രസ്ഥാനത്തെയാണ് തങ്ങള്‍ വിമര്‍ശിക്കുന്നതെന്ന ബോധം വിമര്‍ശകര്‍ക്കുണ്ടായിരിക്കണം. ജമാഅത്തെ ഇസ്ലാമി അതിന്റെ പ്രവര്‍ത്തനത്തിന് രൂപം നല്‍കുന്നത് അതിന്റെ ലക്ഷ്യത്തെ മുന്‍നിര്‍ത്തിയാണ് അതുകൊണ്ട് പ്രവര്‍ത്തനത്തെ വിമര്‍ശിക്കുമ്പോള്‍ അത് പരിഗണിക്കണം. ലക്ഷ്യം തന്നെ തെറ്റാണെന്ന വാദമുണ്ടെങ്കില്‍ അത് തെളിയിച്ചാല്‍ മതി. അതോടൊപ്പം എന്താണ് മുസ്ലിമിന്റെ ലക്ഷ്യമെന്നും ഒരു ഇസ്ലാമിക സംഘടനക്ക് എന്താണ് ലക്ഷ്യമാക്കേണ്ടതെന്നും വിശദീകരിക്കുകയും ചെയ്യുക. ലക്ഷ്യം തെറ്റാണെങ്കില്‍ അതിന്റെ മുഴുവന്‍ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളും തിന്‍മയായിരിക്കും അതിനാല്‍ പ്രത്യേകം പ്രത്യേകം വിമര്‍ശിക്കേണ്ടതില്ല. ലക്ഷ്യം ശരിയാണ് എന്നാണെങ്കില്‍ ഏതെങ്കിലും ഒരു പ്രവര്‍ത്തനം സ്വയം ഒരു തിന്‍മയാണോ എന്ന് നോക്കുക ആണെങ്കില്‍ അത് ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുക. അതുമല്ലെങ്കില്‍ ഇന്ന പ്രവര്‍ത്തനം ലക്ഷ്യം നേടുന്നതിന്ന് സഹായകമല്ല എന്ന കാര്യം ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുക. ഇതിനപ്പുറമുള്ള ഒരു ഒരു പ്രവര്‍ത്തനം അല്ലാഹുവിലും അന്ത്യദിനത്തിലും വിശ്വസിക്കുന്ന ഒരു വിമര്‍ശകന് ചെയ്യാനില്ല.