സലഫികളുടെ ജമാഅത്ത് വിമര്‍ശനങ്ങള്‍ക്ക് പിന്നില്‍

ഇയ്യിടെയായി ബ്ലോഗില്‍ സജീവമായ മുജാഹിദ് സുഹൃത്തുക്കള്‍, ജമാഅത്തിനെതിരെ ഉന്നയിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആരോപണങ്ങള്‍ അവരുടെ അഭിപ്രായത്തില്‍ മതവുമായി(ദീനുമായി)വലിയ ബന്ധമുള്ളതല്ല. മനുഷ്യര്‍ക്ക് വേണ്ടവിധം പ്രത്യേക ആലോചനയോ ചിന്തയോ കൂടാതെ ഓരോരുത്തര്‍ക്കും തീരുമാനാധികാരമുള്ള (ഉദാഹരണം, ധരിക്കുന്ന വസ്ത്രത്തിന്റെ നിറമെന്തായിരിക്കണം, എന്ത് കൃഷിയിറക്കണം...) ഭൌതിക  (ദുന്യാ)കാര്യങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ പെട്ടതാണ്. ജനാധിപത്യത്തോടും മതേതരത്വത്തോടുമുള്ള ജമാഅത്തിന്റെ സമീപനം തിരുത്തണമെന്നോ; അതല്ല ആദ്യമുള്ള അഭിപ്രായം തിരുത്തി എന്നോ ഒക്കെയുള്ള ആരോപണമാണ്. എന്നാല്‍ ഇതൊന്നും ജമാഅത്തിനെ സംബന്ധിച്ച് ഇവര്‍ സൂചിപ്പിച്ചതുപോലുള്ള കാര്യമല്ലെന്നും ഒരു ഇസ്‌ലാമിക പ്രസ്ഥാനം പ്രവര്‍ത്തിക്കുമ്പോള്‍ വ്യക്തമായ ധാരണയും ഇസ്ലാമികമായ കൂടിയാലോചനയിലൂടെയും ഉത്തരം കണ്ടെത്തേണ്ടുന്ന പ്രശ്നം ഈ വിഷയകമായി ഉണ്ടെന്നും ജമാഅത്തും വാദിക്കുന്നു. അഥവാ ഒരു നിലപാടും ഒരു നിലപാടില്ലായ്മയും തമ്മിലാണ് ഇവിടെ സംവാദത്തിന് കോപ്പുകൂട്ടുന്നതെന്ന് ചുരുക്കം. ഇത്തരുണത്തില്‍ സംവാദത്തില്‍ സ്വീകരിക്കാവുന്ന സമീപനമെന്തായിരിക്കണം എന്ന അന്വേഷണമാണ് ഈ പോസ്റ്റിന്റെ പ്രധാന ഭാഗം. കൂട്ടത്തില്‍ തര്‍ക്കമുള്ള വിഷയത്തിലുള്ള ചെറിയ ഒരു വിവരണവും ഉണ്ട്. നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം അറിയാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.

ഇവിടെ എന്റെ സലഫി സുഹൃത്തുക്കള്‍ കാര്യങ്ങളെ ആകെ കുഴമറിച്ച് മനസ്സിലാക്കിയിരിക്കുന്നു. സത്യത്തില്‍ ഈ വിഷയകമായി സലഫി നേതാക്കള്‍ തന്നെ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ എന്നവര്‍ നോക്കുന്നില്ല. സലഫി/മുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനം അവരുടെ പ്രവര്‍ത്തനത്തിന്റെ ലക്ഷ്യമായി സ്വീകരിച്ചിട്ടുള്ളത് ഒരു ഇസ്‌ലാമിക സംഘടന നിര്‍വഹിക്കേണ്ടുന്ന പ്രവര്‍ത്തനത്തിന്റെ ചെറിയ ഒരു ഭാഗമാണ്. അഥവാ മുസ്‌ലിംകളുടെ സംസ്‌കരണം. ഇത്തരം സംഘടനക്ക് ഇസ്‌ലാമികമായി സമഗ്രമായ ഒരു കാഴ്ചപ്പാടുണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍, അതില്‍ ഒരു ഭാഗം നിര്‍വഹിക്കുന്നു എന്നത് മാത്രം ആക്ഷേപാര്‍ഹമായ ഒരു കാര്യമായി ഞാന്‍ കാണുന്നില്ല. എന്നാല്‍ അതിനപ്പുറം ആരും ഒന്നും പറയുകയോ ചെയ്യുകയോ അരുതെന്ന വാദം അജ്ഞതയുടെ മാത്രം ഫലമത്രേ. അല്ലെങ്കില്‍ അസൂയ. രണ്ടായാലും ഇസ്‌ലാമികമായി അതിന് ന്യായീകരണം ഇല്ല. മുസ്ലിംകളില്‍ കാലാകാലമായി അള്ളിപ്പിടിച്ചിട്ടുള്ള ശിര്‍ക്ക് കലര്‍ന്ന വിശ്വാസത്തില്‍നിന്ന് അവരെ മോചിപ്പിക്കുക എന്നപരിമിതമായ ദൗത്യം അവര്‍ നിര്‍വഹിക്കട്ടെ. അതുകൊണ്ടു തല്‍കാലം അവര്‍ക്കാവശ്യമുള്ള കാര്യത്തിലേ സംഘടനാ തലത്തില്‍ എന്തെങ്കിലും നിലപാടുള്ളൂ. അത് അഗ്രസീവായി വേണോ വേണ്ടേ എന്നതാണ് ഇപ്പോള്‍ രണ്ടായി പിരിഞ്ഞ ശേഷം അവരുടെ മുഖ്യആരോപണ പ്രത്യാരോപണത്തില്‍ സമയത്തിന്റെ ഒരു പങ്ക് കവരുന്നത്. ഇതിലൊന്നും ഖുര്‍ആനിലേക്കും സുന്നത്തിലേക്കും മടങ്ങി ഒരു യോജിപ്പിന്റെ തലം കണ്ടെത്താന്‍ ഇരുകൂട്ടര്‍ക്കും സാധിക്കുന്നില്ല.

അങ്ങനെയിരിക്കെയാണ് തങ്ങളുടെ പ്രതിയോഗികള്‍ എന്ന് കരുതുന്ന ജമാഅത്തിനെതിരെ ഇരു സംഘങ്ങളും ലജ്ജാകരമായ രൂപത്തില്‍ തങ്ങളുടെ ജിഹാദിന്റെ കുന്തമുന തിരിച്ചുവെച്ചിരിക്കുന്നത്. അവര്‍ ഇതിലൂടെ ലക്ഷ്യം വെക്കുന്നതെന്താണ് എന്ന ഇപ്പോഴും വ്യക്തമല്ല. തങ്ങളുടെ പ്രഖ്യാപിത ലക്ഷ്യം ശിര്‍ക്ക് ബിദ്അത്തില്‍നിന്നുള്ള സംസ്‌കരണമാണ് എന്ന് പറയുമ്പോള്‍ ജമാഅത്തില്‍ അത്തരം ഒരു സംസ്‌കരണത്തിന്റെ ആവശ്യം അവശേഷിക്കുന്നില്ല. അവര്‍ക്കും സുന്നികള്‍ക്കും ഇടയിലുള്ള തര്‍ക്കത്തില്‍ മുജാഹിദ് പക്ഷത്താണ് സത്യം എന്ന് മനസ്സിലാക്കുകയും അതില്‍ അവരെ പിന്തുണക്കുകയും ചെയ്യുന്ന സമീപനമാണ് ജമാഅത്തിനുള്ളത്. മറ്റുജമാഅത്ത് പറയുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ മുജാഹിദ് പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ അജണ്ടയില്‍ സ്ഥാനം ലഭിക്കാത്ത കാര്യങ്ങളാണ്.

ജമാഅത്തെ ഇസ്‌ലാമി ഒരു സമ്പൂര്‍ണ ഇസ്ലാമിക പ്രസ്ഥാനമാണ്. പ്രവാചകന്‍ പ്രബോധനം ചെയ്ത ഇസ്ലാമിനെ പ്രതിനിധീകരിക്കുക എന്ന കര്‍തവ്യമാണ് അതിന് നിര്‍വഹിക്കാനുള്ളത്. അതില്‍ ആരാധനാ നിയമങ്ങളും, കുടുംബ-സാമൂഹിക-സദാചാര നിയമങ്ങള്‍ കൂടാതെ രാഷ്ട്രീയ നിയമങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നു. ഈ നിയമങ്ങളെല്ലാം ദൈവികമായതിനാല്‍ മനുഷ്യന്റെ ഏതര്‍ഥത്തിലുള്ള ഉന്നമനത്തിനും ഈ നിയമങ്ങള്‍ പര്യാപ്തമാണെന്നും നിലവിലുള്ള മനുഷ്യനിര്‍മിതമായ ഏത് തത്വങ്ങളെക്കാളും അതിന്റെ തത്വങ്ങള്‍ മഹത്തരമാണെന്നും ജമാഅത്ത് കരുതുന്നു. അതില്‍ അപകടകരമായ ഒന്നുമില്ലെന്നും അപ്രാകാരം ഉണ്ടാകാവതല്ലെന്നും അത് കരുതുന്നു. മുസ്‌ലിംകളുടെ ഒന്നാമത്തെ കര്‍ത്തവ്യം വക്രതയോ കുറവോ വരുത്താതെ അതേപടി ജനങ്ങള്‍ക്ക് പ്രബോധനം ചെയ്യുകയാണെന്നും അത് കരുതുന്നു. ഭൂമിയില്‍ നാശവും കുഴപ്പവും അല്ലാഹു ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ലന്നും ദീനില്‍ ബലാല്‍കാരമില്ലാത്തതിനാല്‍ അതിനെ വിസമ്മതിക്കുന്നവരുടെ മേല്‍ അത് എത്തിച്ചുകൊടുക്കുന്ന ബാധ്യതയോടെ അവസാനിക്കുന്നതെന്നും അത് വിശ്വസിക്കുന്നു. ഇസ്‌ലാഹികള്‍ എന്ന വിഭാഗം ആ പ്രവര്‍ത്തനം സ്വയം ഏറ്റെടുത്തില്ലെങ്കില്‍ പോലും അതിന് തടസ്സം നില്‍ക്കുന്ന ഒരു നിലപാടി സ്വീകരിക്കാന്‍ പാടില്ലായിരുന്നു. പക്ഷെ അവിടുന്നും കടന്ന് ഈ പ്രസ്ഥാനത്തെ എക്കാലവും അവര്‍ വ്യാജാരോപണങ്ങളുമായി പിന്തുടര്‍ന്നു. എങ്കിലും സത്യം വിജയിക്കും എന്ന് അല്ലാഹുവിന്റെ വാഗ്ദാനം പോലെ ഇസ്‌ലാമിക പ്രസ്ഥാനത്തെ എതിര്‍ത്ത സംഘടന രണ്ടായി നെടുകെ പിളര്‍ന്നും മറ്റുപിളര്‍പ്പുകളെ ഗര്‍ഭം ധരിക്കുന്നു. സംഘടനയേ ബിദ്അത്തെന്ന നിലക്ക് സംഘടനയില്ലാത്തവരുടെ സംഘടന പലയിടത്തും അതിന്റെ ഉറക്കം കെടുത്തുന്നു. ഇനി ജമാഅത്തിന്റെ ചിലവില്‍ ഒരു ഐക്യം ആരെങ്കിലും സ്വപ്‌നം കണ്ടിട്ടാണോ സംഘടിതമായ ഈ ആക്രമണം എന്ന് സംശയിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. ഇ.എം.എസ് ശരീഅത്തിനെ എതിര്‍ത്തപ്പോള്‍ ലീഗ് ഒന്നായത് പോലെ. ഇബാദത്തില്‍ തെറ്റ് പറ്റി എന്നായിരുന്നു ഇത് വരെ ആരോപണങ്ങളെങ്കില്‍ ജമാഅത്ത് ആദ്യം പറഞ്ഞവിഷയത്തില്‍ അല്‍പം പോലും പിന്നോട്ടുപോകാതെ തന്നെ ആ തര്‍ക്കം സലഫികള്‍ അവസാനിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.

ഇപ്പോള്‍ നടക്കുന്നത് ജമാഅത്ത് ഇന്ത്യയില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്ന അടിസ്ഥാന തത്വങ്ങളെ നിരാകരിക്കുന്നു എന്നുള്ള ആരോപണമാണ്. ഇതില്‍ സത്യത്തിന്റെ ചെറിയ അംശങ്ങളുണ്ട്. എന്നാല്‍ ഈ വിഷയത്തില്‍ ജമാഅത്തിന്റെ വാദം മുഴുവന്‍ അംഗീകരിക്കാതെ തങ്ങള്‍ക്കാവശ്യമുള്ള ഭാഗം മാത്രം അംഗീകരിക്കുകയാണ് സലഫികള്‍ എന്നറിയപ്പെടുന്നവര്‍ ചെയ്യുന്നത്. ഇസ്‌ലാം മുന്നോട്ട് വെക്കുന്ന ഒരു രാജ്യത്തിന് അടിത്തറയാക്കാന്‍ സാധിക്കുന്ന തത്വങ്ങളുണ്ട്. ജനാധിപത്യം മതേതരത്വം സോഷ്യലിസം എന്നിവ പൂര്‍ണമായും ഖുര്‍ആന്റെയോ സുന്നത്തിന്റെയോ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ രൂപം കൊടുക്കപ്പെട്ടവയല്ല എന്ന് എല്ലാവര്‍ക്കും അറിയാമല്ലോ. എന്നാല്‍ ഇന്ത്യയെപ്പോലെ ഒരു രാജ്യത്ത് യഥാവിധി പ്രായോഗികമാക്കാന്‍ സാധിച്ചാല്‍ മറ്റേത് തത്വങ്ങളെക്കാളും ഇസ്‌ലാമികമായും യോജിക്കാവുന്ന തത്വങ്ങളാണിവ. എന്നാല്‍ ഇവയുടെ അടിസ്ഥാനം കേവല ഭൗതിക ചിന്തകള്‍ തന്നെയാണ്. അതിനാല്‍ ഇസ്്‌ലാമിക തത്വവുമായി കൂട്ടിമുട്ടുന്ന് ചില ഭാഗങ്ങള്‍ അവയുടെ അടിസ്ഥാനങ്ങളിലുണ്ട്.

പ്രധാന വ്യത്യാസങ്ങള്‍ പറയാം. മതേതതരത്വം (സെക്യൂലരിസം) എന്ന വാക്ക് ഉല്‍ഭവിച്ചതും അതിന്റെ ആദ്യരൂപം നിലവില്‍ വന്നതും പാശ്ചാത്യന്‍ രാജ്യങ്ങളിലാണ്. യൂറോപ്പില്‍ ക്രൈസ്തവ സഭയുടെ അനിയന്ത്രിതമായ ഇടപെടലുകളില്‍നിന്ന് രാജ്യത്തിന്റെ വ്യവസ്ഥയെ രക്ഷിച്ചെടുക്കുക എന്ന നല്ല ചിന്തയോടെ ആരംഭിച്ച സെക്യൂലരിസം മതനിരാസമായ മതനിഷേധപരമായ ഒരു വ്യാഖ്യാനം മുന്നോട്ടുവെച്ചു. അതനുസരിച്ച് മതത്തിന്റെ സ്ഥാനം ആത്മീയതയില്‍ മാത്രമമാണ്. മനുഷ്യന്റെ സിവില്‍ ക്രിമിനല്‍ നിയമനിര്‍മാണത്തില്‍ മതത്തിന് ഒരു പങ്കും ഉണ്ടായിരിക്കില്ല. ഇന്ത്യയില്‍ ഏകസിവില്‍കോഡിനുള്ള മുറവിളി ഈ മതേതരത്വത്തിന്റെ അരിക് പറ്റിയാണ്. ഇതിനോട് ഒരു മുസ്്‌ലിമിനും യോജിക്കാനാവില്ല. എന്നാല്‍ ഇന്ത്യയില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്ന മതേതരത്വത്തിന് ഇന്ത്യന്‍ സാഹചര്യത്തിനിണങ്ങുന്ന ഒരു വ്യാഖ്യാനമുണ്ട്. അത് ഇതാണ്. ഇന്ത്യാരാഷ്ട്രം ഏതെങ്കിലുമൊരു മതത്തോട് ബാധ്യസ്ഥയല്ല. എന്നാല്‍ പൗരന്‍മാര്‍ക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള മതം സ്വീകരിക്കുന്നതിനും അത് പ്രചരിപ്പിക്കുന്നതിനും അനുവാദം ഉണ്ടായിരിക്കും. മതത്തിന്റെ പ്രകൃതിയും ഉദ്ദേശ്യവുമനുസരിച്ച് പൗരത്വം നിഷേധിക്കുകയില്ല. മതാടിസ്ഥാനത്തില്‍ പൗരന്‍മാര്‍ക്ക് വിവേചനവുമില്ല. ഇക്കാരണത്താല്‍ ജമാഅത്തിന്റെ കേന്ദ്ര ഉപദേശകസമിതി നേരത്തെത്തന്നെ ഈ പറഞ്ഞ സവിശേഷതകളോടുകൂടിയ മതരിപേക്ഷ ജനാധിപത്യ ക്രമം നിലനില്‍ക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നതായി പ്രമേയം പാസാക്കി. ഇപ്പോള്‍ തങ്ങളെല്ലാവരും കൂടി എതിര്‍ത്തിട്ടാണ് ഇത്രയെങ്കിലും ജമാഅത്ത് അംഗീരിച്ചത് എന്ന് വിമര്‍ശകരുടെ അവകാശവാദത്തില്‍ ഒരു കഴമ്പുമില്ല. ജമാഅത്ത് വല്ലതും അംഗീകരിക്കുന്നതും അംഗീകരിക്കാതിരിക്കുന്നതും ആരെയെങ്കിലും ഭയപ്പെട്ടോ ആരുടെയെങ്കിലും ആക്ഷേപത്തെ ഭയന്നോ അല്ല. അല്ലാഹുവിന്റെ ഗ്രന്ഥത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ്.

ഇനി ഇസ്‌ലാമിന്റെ അവസ്ഥ ഇക്കാര്യത്തില്‍ എന്താണ്. നമ്മുക്ക് നോക്കാം. "ഇസ്‌ലാമിക രാഷ്ട്രം ഥിയോക്രാറ്റിക്ക് അല്ലെങ്കില്‍ ഡെമോക്രാറ്റിക്ക് ആണോയെന്ന് ചോദ്യം പ്രസക്തമാണ്  ജനങ്ങള്‍ക്ക് അഭിപ്രായം പറയാനും നീതിനേടിയെടുക്കാനുമുള്ള സംവിധാനങ്ങള്‍ നിലനില്‍ക്കുന്ന രാജ്യത്തിനാണ് ഡെമോക്രാറ്റിക്ക് എന്ന് പറയുന്നതെങ്കില്‍ ഇസ്‌ലാമിക രാഷ്ട്രം നൂറുശതമാനം ഡമോക്രാറ്റിക്ക് ആണെന്നു പറയാവുന്നതാണ്. എന്നാല്‍ ജനഹിതത്തിന്റെ പേരില്‍ ആധാര്‍മികതകളും അനാശാസ്യ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളും അനുവദിക്കപ്പെടുകയെന്നതാണ് ഡമോക്രസി അര്‍ഥമാക്കുന്നതെങ്കില്‍ അതിന് ഇസ്‌ലാം നൂറുശതമാനവും എതിരാണ്. ഇസ്‌ലാമിക മൂല്യങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ മാത്രമേ രാഷ്ട്രത്തില്‍ ജനഹിതം നടപ്പാക്കുകയുള്ളൂ എന്ന് സാരം. ഭൂരിപക്ഷം ജനങ്ങള്‍ വ്യഭിചാരം സാര്‍വത്രികമാണെന്ന് അഭിപ്രായം പറഞ്ഞാലും ഇസ്‌ലാമിക രാഷ്ട്രത്തില്‍ വ്യഭിചാരം അനുവദിക്കപ്പെടുകയില്ല. കാരണം അത് വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ പ്രബോധനം ചെയ്യുന്ന മൂല്യസങ്കല്‍പത്തിന് വിരുദ്ധമാണ്. ഭൂരിപക്ഷത്തിന്റെ പിന്തുണ നേടിയെടുക്കാന്‍ വേണ്ടി അവര്‍ക്കാവശ്യമുള്ളതെല്ലാം ചെയ്യുകയെന്ന ജനായത്ത രാഷ്ട്രത്തിന്റെ കറുത്തമുഖം ഇസ്‌ലാമിക രാഷ്ട്രത്തിലുണ്ടാവുകയില്ല. അവിടെ ജനഹിതം പരിശോധിക്കപ്പെടുന്നത് വ്യക്തമായ ധാര്‍മിക നിയമങ്ങളുടെ വെളിച്ചത്തിലായിരിക്കും. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഭൂരിപക്ഷത്തിന് എന്ത് തോന്നിവാസവും ചെയ്യാന്‍ ഇസ്‌ലാമിക രാഷ്ട്രത്തിലെ ഭരണാധികാരിക്ക് കഴിയില്ല. ഈ അര്‍ഥത്തില്‍ ഇസ്‌ലാമിക രാഷ്ട്രം ഥിയോക്രസിക്കും ഡെമോക്രസിക്കും മധ്യയാണെന്നുപറയാം. ഈ രണ്ട് മീമാംസകളിലെയും നല്ലവശങ്ങള്‍ ഇസ്‌ലാമിക രാഷ്ട്രം ഉള്‍കൊള്ളുന്നുണ്ടെന്ന് സാരം." ഇതാരുടെ വാക്കുകളാണ് ഇത്രയും വായിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോള്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടാകും ഇത് ഇസ്‌ലാമിനെ രാഷ്ട്രീയവല്‍ക്കരിച്ച് മൗദൂദിയുടെ വാക്കുകളാണ് എന്ന്, എന്നാല്‍ അല്ല . സാക്ഷാല്‍ സലഫിയും മുജാഹിദും ആയ, ആ വിഭാഗത്തില്‍ ഇസ്‌ലാമിക ദഅ്വത്തിന് വേണ്ടി പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന ചിന്തകനും പണ്ഡിതനുമായ എംഎം അക്ബര്‍ 'ഇസ്‌ലാമിക രാഷ്ട്രം: പ്രസക്തിയും പ്രയോഗവും' എന്ന തലക്കെട്ടിന് കീഴില്‍ ജംഇയ്യത്തുല്‍ മുജാഹിദീന്‍ (അരീകോട്) പുറത്തിറക്കിയ സുവനീറില്‍ (1995) നിന്നുള്ളതാണ്. ഇതിന് അക്ബറിനെ കുറ്റപ്പെടുത്തിയിട്ട് കാര്യമില്ല. ഒരാള്‍ക്ക് നിഷ്പക്ഷമായി ചിന്തിച്ചാല്‍ ഇതിനപ്പുറം പറയാന്‍ കഴിയില്ല. പക്ഷെ ആ ചിന്തയും ഇസ്‌ലാമികമായ ഗുണകാംക്ഷയും നഷ്ടപ്പെട്ട സാമ്രാജ്യശക്തികളുടെ മെഗാഫോണുകളാകാന്‍ വിധിക്കപ്പെട്ട ഒരുകൂട്ടം നിസ്സഹായരായ സലഫികള്‍ മറ്റു ജോലിയൊന്നുമില്ലാത്തതിനാല്‍ തങ്ങള്‍ക്ക് നിശ്ചയമോ നിലപാടോ ഇല്ലാത്ത കാര്യത്തില്‍ വെറുതെ തര്‍ക്കിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

അക്ബര്‍ മുകളില്‍ പറഞ്ഞ ഭാഗം കുറേകൂടി തന്‍മയത്തത്തോടും മിതമായും ഗുണകാംക്ഷയോടെ ജമാഅത്ത് പ്രബോധനം ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു എന്നതാണ് ജമാഅത്തിനെ വിമര്‍ശിക്കാന്‍ സലഫികള്‍ക്ക് കാരണമാകുന്നത് എന്നത് എന്തുമാത്രം വിചിത്രമല്ല. ഇന്ത്യയില്‍ ഇസ്‌ലാമിന് വേണ്ടി സംസാരിക്കുന്ന ജമാഅത്തെ ഇസ്‌ലാമി ഇത് ചെയ്തില്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ ആരെയാണ് ഇത് പറയാന്‍ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത്. ഇക്കാര്യം പറഞ്ഞാല്‍ എന്ത് പ്രശനമാണിവിടെ ഉണ്ടാകുന്നത്.എങ്കില്‍ മതേതരജനാധിപത്യം ഞാന്‍ വിചാരിച്ചതിനേക്കാള്‍ കുടുസ്സാണ് എന്ന് പറയേണ്ടിവരുമല്ലോ?.

'ജമാഅത്തെ ഇസ്‌ലാമി തീവ്രവാദ സംഘടനയാണെന്ന് അഭിപ്രായം വ്യക്തിപരമായി ഉണ്ടോ'  എന്ന് മുഖ്യമന്ത്രിയോട് പത്രക്കാര്‍ ചോദിച്ചു. അതിനു മുഖ്യമന്ത്രി നല്‍കിയ മറുപടി ശ്രദ്ധേയമാണ് . 'അവര്‍ എടുക്കുന്ന നിലപാട് അത്തരത്തിലാണ് അവരോടൊപ്പമുള്ളവര്‍ത്തന്നെ അത് പറയുമ്പോള്‍ എന്തിന് സംശയിക്കണമെന്നും' അദ്ദേഹം മറുപടി പറഞ്ഞു. അവരോടൊപ്പമുള്ളവര്‍ എന്നുദ്ദേശിച്ചത് ഹമീദ് ചേന്ദമംഗല്ലൂരും കാരശേരിയും പിന്നെ മുജാഹിദ് യഥാസ്ഥികവിഭാഗങ്ങളുമായിരിക്കും എന്ന് ആര്‍ക്കും ഊഹിക്കാം. അപ്പോള്‍ മുഖ്യമന്ത്രിയുടെ ധാരണക്കടിസ്ഥാനം തെളിവുകളല്ല ഈ സലഫികളെപ്പോലെ അന്ധമായി അഭിപ്രായം പറയുന്നവരെ വിശ്വസിക്കുകയാണ് എന്നര്‍ഥം. അല്ലാഹുവിന്റെ മാര്‍ഗത്തിലേക്ക് ആളുകളെ തടയുക എന്ന ഏറ്റവും നിന്ദ്യമായ കാര്യത്തിലാണ് ജമാഅത്ത് വിമര്‍ശകര്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടിരിക്കുന്നത് എന്ന് ചുരുക്കം.

ജമാഅത്ത് വിമര്‍ശകര്‍ എല്ലാവരും ആത്മാര്‍ഥമായിട്ടാണോ ഈ വിമര്ശനം നടത്തികൊണ്ടിരിക്കുന്നത്?. ആണന്നോ അല്ലെന്നോ ഉറപ്പിച്ച് പറയാനാവില്ല. ചിലര്‍ ആത്മാര്‍ഥമായി തന്നെ അത് നിര്‍വഹിക്കുന്നുണ്ടാകും. ആത്മാര്‍ഥത എന്നതുകൊണ്ട് ഞാനുദ്ദേശിച്ചത് ഒന്നാമതായി ദൈവപ്രീതി ആഗ്രഹിച്ചുകൊണ്ട് എന്നും രണ്ടാമതായി ജമാഅത്ത് മനുഷ്യര്‍ക്ക് അപകടകരമാണെന്ന് കരുതി എന്നുമാണ്. ഇപ്രകാരം നിര്‍വഹിക്കുന്നവര്‍ വസ്തുതതകളെ അംഗീകരിക്കുകയും കേള്‍ക്കാനുള്ള സന്‍മനസ്സ്‌കാണിക്കുകയും ചെയ്യും. മറുപടികളെ വിലയിരുത്തുകയും ഒരിക്കല്‍ മറുപടി നല്‍കപ്പെട്ടവ പിന്നീട് ആരോപിക്കാതിരിക്കുകയും ചെയ്യും. അഥവാ പിന്നീട് മറുപടി പറയുകയാണെങ്കില്‍ നല്‍കപ്പെട്ട മറുപടിയോടുള്ള വിയോജിപ്പായിരിക്കും. തങ്ങളുടെ വാദം സ്ഥാപിക്കാന്‍ അസത്യത്തെ കൂട്ടുപിടിക്കില്ല. തെറ്റിദ്ധാരണ പരമായി വാചകങ്ങളെ മുറിച്ചെടുക്കില്ല. ശരിയായ വ്യാഖ്യാനം അത് പറഞ്ഞവര്‍ തന്നെ വിശദീകരിക്കെ അതില്‍ അത് പറഞ്ഞവര്‍ നല്‍കാത്ത വ്യാഖ്യാനം വെച്ചുകെട്ടുകയില്ല. അസത്യം പറയില്ല. തങ്ങള്‍ ആരെയാണോ വിമര്‍ശിക്കുന്നത് അവരോടു ഗുണകാംക്ഷ പുലര്‍ത്തും. അവരെ ഒറ്റിക്കൊടുക്കുയും ഒറ്റപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്ന രീതിയില്‍ സംസാരിക്കില്ല. അതിശയോക്തികളും വ്യജോക്തികളും നടത്തില്ല. ഈ ലക്ഷണങ്ങള്‍കൊണ്ടുതന്നെ യഥാര്‍ഥമായി സംവദിക്കാന്‍ വരുന്നവരെ തിരിച്ചറിയാം.

ഇന്ത്യയില്‍ ചെറിയ ഒരു വിഭാഗമായ മുസ്‌ലിംകള്‍ക്ക് നിര്‍വഹിക്കാനുള്ള കര്‍ത്തവ്യങ്ങള്‍ ഏറെയാണ്. ഒരു കൂട്ടം യുവാക്കള്‍ കടുത്ത തീവ്രവാദത്തിലേക്ക് നീങ്ങുന്നു അവരെ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കേണ്ടവര്‍ പരസ്പരം പഴിചാരിക്കൊണ്ടിരുന്നാല്‍ അവരുടെ സഞ്ചാരം സുഖമമാകും. ഇസ്‌ലാമിക സമൂഹത്തില്‍ സംസ്‌കരണ പ്രവര്‍ത്തനത്തിന്റെ വലിയ ഭാഗം ചെന്നത്താതെ ഇനിയും അവശേഷിക്കുന്നു. അവിടെ സംസ്‌കരിക്കാന്‍ മുസ്ലിംകള്‍ തന്നെ ശ്രമിക്കേണ്ടതുണ്ട്. അതിന് കഴിയുന്ന രണ്ട് പ്രസ്ഥാനങ്ങള്‍ പരസ്പരം സംവദിക്കുന്നതില്‍ മിതത്വം പുലര്‍ത്തുന്നില്ലെങ്കില്‍ ഇതുവരെ ചെയ്ത ശ്രമങ്ങളെ പിന്നോട്ടടിപ്പിക്കലായിരിക്കും ഫലം. ഇന്ത്യയിലെ മഹാഭൂരിപക്ഷവും സമാധാനമാഗ്രഹിക്കുന്നവരും തീവ്രവാദത്തെ വെറുക്കുന്നവരുമാണ്. എന്നാല്‍ ഇന്ത്യയില്‍ മതത്തിന്റെ പേരിലും ജാതിയതയുടെ പേരിലും വ്യക്തമായ ധ്രുവീകരണത്തിന് ഒരു വിഭാഗം ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കെ അതിന് സഹായകമായ വിധം സ്വമതത്തിലെ സംഘടനകളെ അന്ധമായി അരോപണവിധേയമാക്കുന്നത് പോറുക്കാനാവില്ല. അവര്‍ മാനുഷികതോടും തങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവിനോടും അനീതി പ്രവര്‍ത്തിക്കുകയാണ്. സലഫി പ്രസ്ഥാനം സംസ്‌കരിക്കേണ്ടുന്ന ഒരു മ്ലേഛതയും ജമാഅത്തിലില്ല. അതിലെ പ്രവര്‍ത്തകരുടെ സംസ്‌കരണം ലക്ഷ്യം വെച്ച് വിപുലമായി സംവിധാനങ്ങള്‍ അതിന്റെ ഘടനയില്‍ തന്നെയുണ്ട്.

അതേ സമയം സലഫികള്‍തന്നെ ഇന്ന് മനുഷ്യര്‍ക്കേറ്റവും അസഹ്യമായ വിധത്തില്‍ പരസ്പരം പഴിചാരുകയും ആരോപണ പ്രത്യാരോപണങ്ങളില്‍നിന്നും വിട്ടുനിന്ന് സംസ്‌കരണ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളില്‍ കൂട്ടായി മുഴുകേണ്ടതുണ്ട്. അനാവശ്യമായ സംവാദത്തിലേര്‍പ്പെടുന്നവരെ നിയന്ത്രിക്കാന്‍ രണ്ട് സംഘടനകളിലും അല്‍പം മാന്യതയും ഇസ്‌ലാമിക ബോധവുമുള്ളവര്‍ ശ്രമിക്കേണ്ടതുണ്ട്. നേതാക്കള്‍ സന്നദ്ധരല്ലെങ്കില്‍ അവരെ നിലക്കുനിര്‍ത്താന്‍ ദൈവബോധമുള്ള അണികള്‍ രംഗത്തിറങ്ങേണ്ടതുണ്ട്.

ജമാഅത്തെ ഇസ്‌ലാമി വിമര്‍ശനങ്ങളെ സ്വാഗതം ചെയ്യുന്ന പ്രസ്ഥാനമാണ്. അതിന്റെ ശുദ്ധീകരണത്തില്‍ വിമര്‍ശനത്തിന് വലിയ പങ്കുണ്ട്. പുറത്ത് നിന്ന് വിമര്‍ശനമില്ലാത്ത പക്ഷം ഉള്‍പാര്‍ട്ടി വിമര്‍ശനങ്ങളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ച് മാത്രമേ അതിന്റെ സംസ്‌കരണം സാധിക്കു. ഇപ്പോള്‍ ഞാന്‍ കേള്‍ക്കുന്ന ഏറ്റവും വലിയ ശബ്ദം എന്റെ ഭാര്യ വസ്ത്രമലക്കുമ്പോള്‍ ഉണ്ടാകുന്നതാണ്. ചെളിയും കറയും പോകണമെങ്കില്‍ ഇപ്രകാരം സംഘടനകളും പ്രസ്ഥാനങ്ങളും അലക്കപ്പെടണം. നല്ല തെളിഞ്ഞ വെള്ളം അലക്കാനുപയോഗിക്കണം. കലങ്ങിയ മണ്ണുള്ള വെള്ളം അലക്കാനുപയോഗിച്ചാല്‍ വസ്ത്രം കൂടുതല്‍ മലിനമാകും. നല്ല സംവാദങ്ങളല്ലെങ്കില്‍ പ്രസ്ഥാനങ്ങള്‍ കൂടുതല്‍ മലിനമാകും. അതിനാല്‍ ജമാഅത്തുമായി സംവദിക്കുന്നവര്‍ ആദ്യം സ്വയം വിചാരണ നടത്തട്ടേ. അല്ലാത്ത പക്ഷം എന്ത് പ്രകോപനമുണ്ടായാലും അതിനെ അവഗണിക്കാനെ കഴിയൂ.

മരണം വരെ സത്യത്തെ വെറുക്കുന്ന ഒരു വിഭാഗവും അല്ലാഹുവിന്റെ ഭൂമിയിലുണ്ടാകും അവരെ അല്ലാഹുവിലേല്‍പ്പിക്കാനെ ഈ പ്രസ്ഥാനത്തിന് കഴിയൂ. അവരുടെ ജല്‍പനങ്ങള്‍ ആളുകളെ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിക്കും എന്ന് തോന്നുമ്പോള്‍ മാത്രം ആവശ്യമായ വിശദീകരണം നല്‍കും അത്രമാത്രം. അത് വിമര്‍ശകര്‍ വായടക്കാനല്ല. സത്യത്തെ മറക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിനെതിരെയുള്ള പ്രതിരോധം മാത്രം. വാദിച്ച് മിനുക്കിയെടുക്കുന്ന ഒരു ഇമേജില്‍ ജമാഅത്ത് പ്രവര്‍ത്തകര്‍ക്കാര്‍ക്കും താല്‍പര്യമില്ല. ജീവിച്ച് നേടുന്ന ഇമേജില്‍ ആരോപണത്തിന്റെ ചേറ് വീഴുമ്പോള്‍ അത് നീക്കാനാവശ്യമായ സംവാദമെ ഈ പ്രസ്ഥാനം മനസ്സറിഞ്ഞ് അനുവദിക്കൂ. അതിനാല്‍ അതിനപ്പുറം ആഗ്രഹിക്കുന്ന സലഫികള്‍ ക്ഷമിക്കുക.

Posted in: മുജാഹിദുകള്‍,ലേഖനം